کاکتوسها از جمله جذابترين و متنوعترين گياهان خانگي هستند. اکثر انواع کاکتوس حتي در دست يک صاحب تازه کار، به راحتي رشد ميکنند.

هرچند کاکتوسها در تمام مدت سال در گل فروشيها، فروشگاههاي لوازم خانگي و حتي سوپرمارکتها به فروش ميرسند، اما بهترين فصل تهيه آنها تابستان است. ممکن است شما هنگام خريد يک کاکتوس جديد به چند مورد زير هم نياز پيدا کنيد: گلدان: در ابتدا، گلداني براي کاکتوس انتخاب کنيد. معمولا زماني که کاکتوسي را ميخريد، مدت زيادي از رشد آن در گلدان فعلي گذشته است و به احتمال زياد به يک تغيير گلدان نياز دارد. گلداني را انتخاب کنيد که تنها اندکي از گلدان فعلي بزرگتر باشد زيرا فضاي بيش از حد به آبياري بيش از اندازه منجر ميشود. در ضمن توجه کنيد که ته گلدان سوراخهايي براي خروج آب اضافه موجود باشد، زيرا بدون وجود آنها، کاکتوس پوسيده و خواهد مرد. خاک: خاک کاکتوس، کالاي بعدي سبد شماست. بهترين نوع خاک کاکتوس، اصلا براي اين گياه تهيه ميشود و در اکثر فروشگاههاي لوازم خانگي و باغباني و گل فروشي موجود است. اگر موفق به تهيه اين خاک نشديد، ميتوانيد با مخلوط کردن يک قسمت خاک گلدان با يک قسمت ماسه و کمي شن براي عبور راحت تر آب، خاک مناسبي تهيه کنيد. تعويض گلدان: اگر امکان دارد، هنگام تعويض گلدان بهتر است گلدان قبلي را بشکنيد و گياه را از آن خارج نماييد. زيرا خارج کردن کاتوس با بيلچه موجب زخمي شدن ريشه ميشود. مقداري خاک کاکتوس تازه در ته گلدان ريخته و کاکتوس را روي آن قرار دهيد و اطراف آن را با خاک بيشتر پر کنيد. اين کاکتوس تا يک هفته پس از تعويض گلدان نبايد در معرض نور شديد آفتاب قرار بگيرد و آبياري آن نيز بايد به اندازه باشد تا بتواند به محيط جديد خو بگيرد. پس از اين جابجايي، کاکتوس تنها در صورتي به گلدان ديگر منتقل ميشود که اين تعويض کاملا ضروري باشد. پس از تعويض گلدان، مراقبت از کاکتوس ساده ترين کار ممکن است، تنها مورد بسيار مهم اين است که بدانيد کاکتوس دو فصل دارد، فصل رشد فعال که در طي بهار و تابستان رخ ميدهد و فصل استراحت که در پاييز و زمستان است، زماني که کاکتوسها به خواب زمستاني فرو ميرند. آبياري: در طي فصل رشد فعال کاکتوس بايد بيش از دوران استراحت آبياري شود. برنامه خاص و تعريف شده اي براي آبياري کاکتوس وجود ندارد و برنامه آن به گلدان، خاک، آب و هوا و عوامل مشابه بستگي دارد. بهترين روش براي تعيين مقدار آب مورد نياز کاکتوس، اين است که گياه را مدتي با دقت زيرنظر بگيريد. هنگام آبياري سعي کنيد تمام سطح خاک خيس نشود و مراقب خروج آب نيز باشيد. دور بعدي ابياري بايد در زماني باشد که خاک کاکتوس کاملا خشک شده باشد. ساده ترين روش حصول اطمينان از خشکي خاک اين است که يک خلال دندان را با احتياط در خاک فرو کنيد، اگر خلال دندان نمناک شد، باز هم يکي دو روز صبر کنيد. گياه در فصل استراحت خود تنها چند هفته يکبار به آبياري نياز دارد. کود: کاکتوس در طي پاييز و زمستان تنها هر دو تا سه ماه يک مرتبه به کود احتياج دارد. يک کود کم ازت براي کاکتوس مناسب است. کودهايي که به تدريج در خاک آزاد ميشوند نيز براي کاکتوس مناسب هستند، اما اين کودها تنها يک مرتبه در بهار به خاک افزوده ميشوند. نور: کاکتوس به نور فراوان نياز دارند و قرار دادن آنها در داخل اتاق و پشت پنجره هاي جنوبي بسيار مناسب است. در صورت ناکافي بودن نور طبيعي، نور مصنوعي نيز ميتواند به عنوان مکمل، به کار رود. دما: کاکتوسها ميتوانند در فصل رشد خود دماي 32 تا 38 درجه را تحمل کنند و بهترين دما در فصل استراحت آنها، 7 تا 12 درجه سانتيگراد است. اين دمايي است که کاکتوس در محل طبيعي زندگي با آن روبرو ميشود. هواي سرد در فصل استراحت، ميتواند به گل دهي گياه در فصل رشد منجر شود مشکلات: بزرگترين مشکل براي صاحبان کاکتوس، آبياري بيش از حد است. اما اين مشکل تنها با کمي دقت قابل حل است. آبياري بيش از حد موجب پوسيدگي ساقه و ريشه گياه ميشود و متاسفانه هنگامي که ريشه کاکتوس بپوسد يا حتي پوسيدگي در آن آغاز شود، ديگر نميتوان گياه را نجات داد. آفتهاي کاکتوس به نسبه معدود هستند، اما هنگام خريد کاکتوس توجه کنيد که حشره اي مشکوک روي آن لانه نکرده باشد. در صورتي که آفات کاکتوس به سراغ گياه شما آمدند، با اندکي حشره کش ميتوانيد آنها را از بين ببريد. فقط فراموش نکنيد: کاکتوس را به اندازه آب دهيد! کاکتوس عمودي: گلدان مناسب براي اين نوع کاکتوس، ظرفي است که دهانه آن به اندازه نصف قد گياه باشد و بهتر است به جاي عريض بودن، عميق باشد. کاکتوس گرد: گلدان مناسب اين کاکتوس تنها بايد 4 تا 5 سانتيمتر عريضتر از کاکتوس باشد. براي جلوگيري از زخمي شدن دست، کاکتوس را با يک ورق روزنامه که چندلا تا زده ايد جابجا کرده و براي ريختن خاک در گلدان نيز از يک برگ کاغذ تا شده استفاده کنيد. لايه هاي خاک کاکتوس: 1- ريگ ريز 2-خاک گلدان + ماسه 3- خزه يا پوست برنج 4- ريگ يا خرده سفال

کاکتوسها از جمله جذابترين و متنوعترين گياهان خانگي هستند. اکثر انواع کاکتوس حتي در دست يک صاحب تازه کار، به راحتي رشد ميکنند.

هرچند کاکتوسها در تمام مدت سال در گل فروشيها، فروشگاههاي لوازم خانگي و حتي سوپرمارکتها به فروش ميرسند، اما بهترين فصل تهيه آنها تابستان است. ممکن است شما هنگام خريد يک کاکتوس جديد به چند مورد زير هم نياز پيدا کنيد: گلدان: در ابتدا، گلداني براي کاکتوس انتخاب کنيد. معمولا زماني که کاکتوسي را ميخريد، مدت زيادي از رشد آن در گلدان فعلي گذشته است و به احتمال زياد به يک تغيير گلدان نياز دارد. گلداني را انتخاب کنيد که تنها اندکي از گلدان فعلي بزرگتر باشد زيرا فضاي بيش از حد به آبياري بيش از اندازه منجر ميشود. در ضمن توجه کنيد که ته گلدان سوراخهايي براي خروج آب اضافه موجود باشد، زيرا بدون وجود آنها، کاکتوس پوسيده و خواهد مرد. خاک: خاک کاکتوس، کالاي بعدي سبد شماست. بهترين نوع خاک کاکتوس، اصلا براي اين گياه تهيه ميشود و در اکثر فروشگاههاي لوازم خانگي و باغباني و گل فروشي موجود است. اگر موفق به تهيه اين خاک نشديد، ميتوانيد با مخلوط کردن يک قسمت خاک گلدان با يک قسمت ماسه و کمي شن براي عبور راحت تر آب، خاک مناسبي تهيه کنيد. تعويض گلدان: اگر امکان دارد، هنگام تعويض گلدان بهتر است گلدان قبلي را بشکنيد و گياه را از آن خارج نماييد. زيرا خارج کردن کاتوس با بيلچه موجب زخمي شدن ريشه ميشود. مقداري خاک کاکتوس تازه در ته گلدان ريخته و کاکتوس را روي آن قرار دهيد و اطراف آن را با خاک بيشتر پر کنيد. اين کاکتوس تا يک هفته پس از تعويض گلدان نبايد در معرض نور شديد آفتاب قرار بگيرد و آبياري آن نيز بايد به اندازه باشد تا بتواند به محيط جديد خو بگيرد. پس از اين جابجايي، کاکتوس تنها در صورتي به گلدان ديگر منتقل ميشود که اين تعويض کاملا ضروري باشد. پس از تعويض گلدان، مراقبت از کاکتوس ساده ترين کار ممکن است، تنها مورد بسيار مهم اين است که بدانيد کاکتوس دو فصل دارد، فصل رشد فعال که در طي بهار و تابستان رخ ميدهد و فصل استراحت که در پاييز و زمستان است، زماني که کاکتوسها به خواب زمستاني فرو ميرند. آبياري: در طي فصل رشد فعال کاکتوس بايد بيش از دوران استراحت آبياري شود. برنامه خاص و تعريف شده اي براي آبياري کاکتوس وجود ندارد و برنامه آن به گلدان، خاک، آب و هوا و عوامل مشابه بستگي دارد. بهترين روش براي تعيين مقدار آب مورد نياز کاکتوس، اين است که گياه را مدتي با دقت زيرنظر بگيريد. هنگام آبياري سعي کنيد تمام سطح خاک خيس نشود و مراقب خروج آب نيز باشيد. دور بعدي ابياري بايد در زماني باشد که خاک کاکتوس کاملا خشک شده باشد. ساده ترين روش حصول اطمينان از خشکي خاک اين است که يک خلال دندان را با احتياط در خاک فرو کنيد، اگر خلال دندان نمناک شد، باز هم يکي دو روز صبر کنيد. گياه در فصل استراحت خود تنها چند هفته يکبار به آبياري نياز دارد. کود: کاکتوس در طي پاييز و زمستان تنها هر دو تا سه ماه يک مرتبه به کود احتياج دارد. يک کود کم ازت براي کاکتوس مناسب است. کودهايي که به تدريج در خاک آزاد ميشوند نيز براي کاکتوس مناسب هستند، اما اين کودها تنها يک مرتبه در بهار به خاک افزوده ميشوند. نور: کاکتوس به نور فراوان نياز دارند و قرار دادن آنها در داخل اتاق و پشت پنجره هاي جنوبي بسيار مناسب است. در صورت ناکافي بودن نور طبيعي، نور مصنوعي نيز ميتواند به عنوان مکمل، به کار رود. دما: کاکتوسها ميتوانند در فصل رشد خود دماي 32 تا 38 درجه را تحمل کنند و بهترين دما در فصل استراحت آنها، 7 تا 12 درجه سانتيگراد است. اين دمايي است که کاکتوس در محل طبيعي زندگي با آن روبرو ميشود. هواي سرد در فصل استراحت، ميتواند به گل دهي گياه در فصل رشد منجر شود مشکلات: بزرگترين مشکل براي صاحبان کاکتوس، آبياري بيش از حد است. اما اين مشکل تنها با کمي دقت قابل حل است. آبياري بيش از حد موجب پوسيدگي ساقه و ريشه گياه ميشود و متاسفانه هنگامي که ريشه کاکتوس بپوسد يا حتي پوسيدگي در آن آغاز شود، ديگر نميتوان گياه را نجات داد. آفتهاي کاکتوس به نسبه معدود هستند، اما هنگام خريد کاکتوس توجه کنيد که حشره اي مشکوک روي آن لانه نکرده باشد. در صورتي که آفات کاکتوس به سراغ گياه شما آمدند، با اندکي حشره کش ميتوانيد آنها را از بين ببريد. فقط فراموش نکنيد: کاکتوس را به اندازه آب دهيد! کاکتوس عمودي: گلدان مناسب براي اين نوع کاکتوس، ظرفي است که دهانه آن به اندازه نصف قد گياه باشد و بهتر است به جاي عريض بودن، عميق باشد. کاکتوس گرد: گلدان مناسب اين کاکتوس تنها بايد 4 تا 5 سانتيمتر عريضتر از کاکتوس باشد. براي جلوگيري از زخمي شدن دست، کاکتوس را با يک ورق روزنامه که چندلا تا زده ايد جابجا کرده و براي ريختن خاک در گلدان نيز از يک برگ کاغذ تا شده استفاده کنيد. لايه هاي خاک کاکتوس: 1- ريگ ريز 2-خاک گلدان + ماسه 3- خزه يا پوست برنج 4- ريگ يا خرده سفال

کاکتوسها از جمله جذابترين و متنوعترين گياهان خانگي هستند. اکثر انواع کاکتوس حتي در دست يک صاحب تازه کار، به راحتي رشد ميکنند.

هرچند کاکتوسها در تمام مدت سال در گل فروشيها، فروشگاههاي لوازم خانگي و حتي سوپرمارکتها به فروش ميرسند، اما بهترين فصل تهيه آنها تابستان است. ممکن است شما هنگام خريد يک کاکتوس جديد به چند مورد زير هم نياز پيدا کنيد: گلدان: در ابتدا، گلداني براي کاکتوس انتخاب کنيد. معمولا زماني که کاکتوسي را ميخريد، مدت زيادي از رشد آن در گلدان فعلي گذشته است و به احتمال زياد به يک تغيير گلدان نياز دارد. گلداني را انتخاب کنيد که تنها اندکي از گلدان فعلي بزرگتر باشد زيرا فضاي بيش از حد به آبياري بيش از اندازه منجر ميشود. در ضمن توجه کنيد که ته گلدان سوراخهايي براي خروج آب اضافه موجود باشد، زيرا بدون وجود آنها، کاکتوس پوسيده و خواهد مرد. خاک: خاک کاکتوس، کالاي بعدي سبد شماست. بهترين نوع خاک کاکتوس، اصلا براي اين گياه تهيه ميشود و در اکثر فروشگاههاي لوازم خانگي و باغباني و گل فروشي موجود است. اگر موفق به تهيه اين خاک نشديد، ميتوانيد با مخلوط کردن يک قسمت خاک گلدان با يک قسمت ماسه و کمي شن براي عبور راحت تر آب، خاک مناسبي تهيه کنيد. تعويض گلدان: اگر امکان دارد، هنگام تعويض گلدان بهتر است گلدان قبلي را بشکنيد و گياه را از آن خارج نماييد. زيرا خارج کردن کاتوس با بيلچه موجب زخمي شدن ريشه ميشود. مقداري خاک کاکتوس تازه در ته گلدان ريخته و کاکتوس را روي آن قرار دهيد و اطراف آن را با خاک بيشتر پر کنيد. اين کاکتوس تا يک هفته پس از تعويض گلدان نبايد در معرض نور شديد آفتاب قرار بگيرد و آبياري آن نيز بايد به اندازه باشد تا بتواند به محيط جديد خو بگيرد. پس از اين جابجايي، کاکتوس تنها در صورتي به گلدان ديگر منتقل ميشود که اين تعويض کاملا ضروري باشد. پس از تعويض گلدان، مراقبت از کاکتوس ساده ترين کار ممکن است، تنها مورد بسيار مهم اين است که بدانيد کاکتوس دو فصل دارد، فصل رشد فعال که در طي بهار و تابستان رخ ميدهد و فصل استراحت که در پاييز و زمستان است، زماني که کاکتوسها به خواب زمستاني فرو ميرند. آبياري: در طي فصل رشد فعال کاکتوس بايد بيش از دوران استراحت آبياري شود. برنامه خاص و تعريف شده اي براي آبياري کاکتوس وجود ندارد و برنامه آن به گلدان، خاک، آب و هوا و عوامل مشابه بستگي دارد. بهترين روش براي تعيين مقدار آب مورد نياز کاکتوس، اين است که گياه را مدتي با دقت زيرنظر بگيريد. هنگام آبياري سعي کنيد تمام سطح خاک خيس نشود و مراقب خروج آب نيز باشيد. دور بعدي ابياري بايد در زماني باشد که خاک کاکتوس کاملا خشک شده باشد. ساده ترين روش حصول اطمينان از خشکي خاک اين است که يک خلال دندان را با احتياط در خاک فرو کنيد، اگر خلال دندان نمناک شد، باز هم يکي دو روز صبر کنيد. گياه در فصل استراحت خود تنها چند هفته يکبار به آبياري نياز دارد. کود: کاکتوس در طي پاييز و زمستان تنها هر دو تا سه ماه يک مرتبه به کود احتياج دارد. يک کود کم ازت براي کاکتوس مناسب است. کودهايي که به تدريج در خاک آزاد ميشوند نيز براي کاکتوس مناسب هستند، اما اين کودها تنها يک مرتبه در بهار به خاک افزوده ميشوند. نور: کاکتوس به نور فراوان نياز دارند و قرار دادن آنها در داخل اتاق و پشت پنجره هاي جنوبي بسيار مناسب است. در صورت ناکافي بودن نور طبيعي، نور مصنوعي نيز ميتواند به عنوان مکمل، به کار رود. دما: کاکتوسها ميتوانند در فصل رشد خود دماي 32 تا 38 درجه را تحمل کنند و بهترين دما در فصل استراحت آنها، 7 تا 12 درجه سانتيگراد است. اين دمايي است که کاکتوس در محل طبيعي زندگي با آن روبرو ميشود. هواي سرد در فصل استراحت، ميتواند به گل دهي گياه در فصل رشد منجر شود مشکلات: بزرگترين مشکل براي صاحبان کاکتوس، آبياري بيش از حد است. اما اين مشکل تنها با کمي دقت قابل حل است. آبياري بيش از حد موجب پوسيدگي ساقه و ريشه گياه ميشود و متاسفانه هنگامي که ريشه کاکتوس بپوسد يا حتي پوسيدگي در آن آغاز شود، ديگر نميتوان گياه را نجات داد. آفتهاي کاکتوس به نسبه معدود هستند، اما هنگام خريد کاکتوس توجه کنيد که حشره اي مشکوک روي آن لانه نکرده باشد. در صورتي که آفات کاکتوس به سراغ گياه شما آمدند، با اندکي حشره کش ميتوانيد آنها را از بين ببريد. فقط فراموش نکنيد: کاکتوس را به اندازه آب دهيد! کاکتوس عمودي: گلدان مناسب براي اين نوع کاکتوس، ظرفي است که دهانه آن به اندازه نصف قد گياه باشد و بهتر است به جاي عريض بودن، عميق باشد. کاکتوس گرد: گلدان مناسب اين کاکتوس تنها بايد 4 تا 5 سانتيمتر عريضتر از کاکتوس باشد. براي جلوگيري از زخمي شدن دست، کاکتوس را با يک ورق روزنامه که چندلا تا زده ايد جابجا کرده و براي ريختن خاک در گلدان نيز از يک برگ کاغذ تا شده استفاده کنيد. لايه هاي خاک کاکتوس: 1- ريگ ريز 2-خاک گلدان + ماسه 3- خزه يا پوست برنج 4- ريگ يا خرده سفال

کاکتوس‌ها از گروه گیاهان گوشتی و از رده دولپه‌ای‌های جدا گلبرگ که سردسته تیره ویژه‌ای به نام Cactaceae
می‌باشند و با تیره‌های دیگر دولپه‌ای تفاوتهای کلی دارند. زیرا ساقه این گیاهان بسیار ضخیم و از حالت استوانه خارج و برگ‌ها نیز شکل اصلی خود را از دست داده‌اند و به صورت خارها و تیغ‌های کوچکی در نقاط گوناگون درآمده‌اند.

کاکتوس‌ها در زبان فارسی از دیدگاه شکل ساقه‌ها به نام‌هایی چون: گل مار، زبان مادر شوهر، و ... نیز معروف هستند. زادگاه و رویشگاه آنها قاره آمریکاست و پس از رده ارکیده‌ها، بزرگترین تیره گیاهان را پدید آورده‌اند.

از نظر گیاه‌شناسی هر گیاه وابسته به خانواده کاکتاسه، باید تمام پنج خصوصیت زیر را دارا باشند:

۱. آرئول‌ها یا بالشتک‌های خار، بطور ثابت در تمام اعضاء وجود دارند. به جزء در تعداد کمی، آرئول دارای خارها یا موهای خار مانند ظریف به نام گلوشید و یا هر دو است.

۲. تمام کاکتوس‌ها چندساله هستند.

۳. میوه آنها سته تک خانه است.

۴. همگی دولپه هستند.

۵. گلبرگ‌های گل، در بالای تخمدان ظاهر می‌شوند.

تفاوت بزرگ و پایه‌ای کاکتوس‌ها از سایر گیاهان به سبب توانایی و استواری شگفت‌انگیز آنها در برابر دگرگونی‌ها و شرایط سخت و نامساعد طبیعی است چرا که این گیاهان در نامناسب‌ترین و دشوارترین شرایط رشد نموده و برای بقاء نسل و زندگی، پایداری نشان داده و شکل‌های گوناگونی به خود می‌گیرند.

کاکتوس‌ها به سبب نداشتن برگ، کار اصلی برگ یعنی: فتوسنتز و غذاسازی، تعرق و تعریق را بوسیله ساقه‌های خود که بندبند نیمه گوشتی و دارای سبزینه‌اند، انجام می‌دهند. روی ساقه ها با کوتیکول پوشیده شده که دارای ماده مومی است. همچنین در گونه‌های مختلف پوششی سفیدرنگی، روزنه‌های ساقه را می‌پوشاند و موجب جلوگیری از تعریق و تعرق زیاد می‌شود. در شماری از کاکتوس‌های جوان، برگ‌هایی زبانی شکل، گوشتی و ضخیم دیده می‌شود که به مرور زمان می‌ریزند. ولی همواره به سبب روند فرگشتی کاکتوس‌ها و همچنین گذشت زمان، برگ‌ها تبدیل به خار و تیغ می‌گردند.

خارها یکی از ویژگی‌های شناخته شده کاکتوس‌ها به شمار می‌روند که در رنگ‌های گوناگون مسئولیت نگاه داشت و حفاظت را برعهده دارند. خارها سبب جذب رطوبت هوا در طول شب و هدایت آب در آوندهای گیاه و از آنجا به ریشه‌ها شده و همچنین کاهش تبخیر آب را نیز یاری می‌نماید.

باید دانست همه کاکتوس‌ها خاردار نیستند. پاره‌ای از گونه‌های آنها بدون خارند، شماری دیگر از کاکتوس‌ها نیز دارای خارهای بلند و قوی می‌باشند ولی همگی آنها دارای روزنه‌های هوایی کوچکی (استومات) روی سطح پوست گیاه (اپیدرم) می‌باشند و اندام‌های آنها برای کم کردن سطح تبخیر، کوچک و فلس‌دار می‌گردند.

همگی سطح ساقه کاکتوس‌ها از برآمدگی‌های نرم پوشیده شده و به نام آرئول که خود یکی از نشانه‌های شناسایی خانواده کاکتوس‌ها می‌باشد.

آنچه کاکتوس‌ها را از سایر گیاهان گوشتی جدا می‌سازد وجود دسته تارهای آرئول در روی ساقه آنهاست که در بیشتر کاکتوس‌ها به روشنی دیده می‌شود. آرئول‌ها، سرچشمه و زیر ساخت همگی شاخه‌ها و خارهای گیاه می‌باشد. روی آرئول‌ها مقدار زیادی ماده اسیدی گلوشید قرار دارد.

در کاکتوس‌های خاردار، هر خار از میان گروهی از آرئول‌ها، بیرون می‌آید. ساقه‌های آنها ضخیم و گوشتی و محل انباشت و نگاه داشت مقدار زیادی آب در بافت‌ها بوده، همچنین عمل کربن‌گیری در ساقه‌ها انجام می‌گیرد.

گلهای کاکتوس بسیار چشمگیر، عموما درخشان و بزرگ هستند ولی عمری بسیار کوتاه دارند. گلها عموما منفرد، منظم و کامل هستند. شمار کاسبرگ‌ها، گلبرگ‌ها، پرچم‌های آنها زیاد و روی‌هم‌رفته بر روی یک خط مارپیچی جای دارند و در بیشتر موارد همگی مراحل تبدیل کاسبرگ‌ها به گلبرگ‌ها در آنها به خوبی مشهود است.

چهار تا هشت برچه دارند که بر روی هم تخمدانی یک خانه با تخمک‌های فراوان با تمکن جانبی را پدید می‌آورند. اندازه گل تا حدود زیادی بستگی به جنس و گونه‌های مختلف دارد. دوره گلدهی پاره‌ای از جنس‌ها، مانند مامیلاریا، لوبی‌ویا، اپی‌فیلوم و اکینوکاکتوس در دوسالگی و یا دوسال پس از قلمه‌زدن می‌باشد ولی در سرئوسها این دوره بسیار طولانی‌تر می‌باشد.

ریشه کاکتوس‌ها سطحی ولی تا اندازه‌ای نیرومند و گسترده‌اند. پاره‌ای ریشه‌ها غده‌ای و برخی دارای ریشه‌های ژرف می‌باشند. پرزها و کرکهای سطحی کاکتوس نیز در جلوگیری از تابش آفتاب سوزان و تند کوه در ارتفاعات و همچنین جذب پرتوهای فرابنفش، احتمال سوختگی را از میان برده و به ویژه در نگهداری رطوبت بسیار کارساز هستند.

کاکتوس‌ها همواره گیاهانی کم نیاز، گرما دوست، روشنایی پسند، بردبار، سازگار به گرما، خشکی و کم آبی و استوار در برابر دگرگونی‌های آب و هوایی، پاره‌ای دیگر در برابر دمایی تا چندین درجه سانتی‌گراد زیر صفر ایستادگی نشان می‌دهند مانند (کوریفانتا و یا انواع اپونتیا)

کاکتوس‌ها به سبب ساختار ویژه و اندامهای گوشتی و آبدار در برابر دگرگونیهای محیطی پایداری بیشتری نشان
می‌دهند. ضخامت اپیدرم، کم شدن سطح گیاه به علت عدم وجود برگ، کم شدن تعداد روزنه‌ها (استومات‌ها) برخی از آنها ماه‌ها بدون هیچ‌گونه مراقبت و نگهداری به رشد و نمو خود ادامه خواهند داد.

کاکتوس‌ها گیاهانی نور پسند و بیشتر آنها در آفتاب کامل رشد خوبی خواهند داشت و به سبب انباشت و ذخیره آب در ساقه و تنه‌های خود نسبت به خشکی و گرما پایداری نشان داده و از همین رو گیاهانی مناسب برای نگهداری درون خانه‌ها به شمار می‌آیند. هرگاه کاکتوس‌ها را در هوای آزاد نگهداری نمائیم شادابی و سلامت آنها بیشترمی‌شود. کاکتوس‌های پوشیده از خار، مانند انواع فروکاکتوس‌ها و اکینوگرازونی، چنانچه در فضای آزاد و بیرون از گلخانه نگهداری شوند با برخورداری از آفتاب به مرور زمان بسیار زیباتر و همچنین در برابر گزند بیماری‌ها و آفات استوارتر می‌گردند.

در جنس‌هایی مثل فروکاکتوس، خارها به رنگ‌هایی تند و درخشان درآمده و همراه آن قطر و کشیدگی خارها نیز بیشتر می‌گردد. در جنس‌هایی مثل مامیلاریا، پرورش در هوای آزاد موجب می‌گردد که رنگ گلها درخشان‌تر شده و گیاه نیز بزرگتر گردد.

در شهرهایی مانند آب و هوای تهران، گونه آگاو آمریکایی و گونه‌هایی از اپونتیاها را می‌توان در فضای آزاد کشت نمود. این گونه‌ها برابر سرمای پایین تر از C^◦۴- نیز پایدار بوده و بارش برف هم برای آنها دشواری زیادی ایجاد نمی‌کند.

تفاوت کاکتوس‌ها با گیاهان گوشتی

در بیشتر موارد، چنین پنداشته می‌شود که هر گیاهی با اندامهای گوشتی، کاکتوس می‌باشد. در صورتی که این گونه نیست، البته همگی کاکتوس‌ها دارای اندامهای آبدار و گوشتی هستند ولی باید دانست همه گیاهان گوشتی کاکتوس نیستند. افزون بر کاکتوس‌ها، گیاهان دیگری که از تیره‌های کاکتوس‌ها نیستند دارای برگ‌ها و اندام‌های آبدار و گوشتی می‌باشند. مانند: شیرسگ، صبرزرد آکمه‌آ، آگاو، ناز، چه از تیره کاکتوس‌ها و یا دیگر تیره‌های نامبرده، با اندام‌های گوناگون خود مانند برگ‌ها، ساقه‌های هوایی یا زیرزمینی، ریشه و ... توانایی آن را دارند که بیش از اندازه معمول آب و مواد کانی را جذب و در بافتها و یاخته‌های خود انباشت سازند. بیشتر این گیاهان بومی نواحی خشک و گرم هستند و خود را با محیط زندگی سازگار نموده و در برابر شرایط نامساعد محیطی مانند: کم آبی و خشکی، بردباری شگفت انگیزی از خود نشان می‌دهند.

کاکتوس‌ها در بافتهای درونی خود، فرورفتگی‌هایی کوچک به نام آرئول (مناطقی بر روی ساقه یا شاخه کاکتوس‌ها که جای تولید گلها و خارها می‌باشد.) و به شکل چین خورده و بالشتک مانند هستند. اجتماع خارها بیشتر به گونه ردیفی در روی آرئول و گاهی نیز خود آرئول‌ها، بدون ترتیب پخش گردیده‌اند در حالیکه در دیگر گیاهان گوشتی خاردار، تیغ‌ها یا خارها منفرد بوده و کمتر به صورت مجتمع یا پدیدار می‌گردند. اندازه آبی که کاکتوس‌ها درون بافت‌های خود انباشته می‌کنند، بسیار زیاد و با اندک خراش یا زخمی در سطح آنها، شیره نباتی با آب اضافی آنها قطره قطره بیرون می‌چکد. به جزء چند مورد استثنایی، بیشتر کاکتوس‌ها برگ واقعی ندارند و ساقه آنها ضخیم و شاخه‌ها گوشتی گردیده و به شکل‌هایی گرد، دگمه‌ای، برجسته، قلوه سنگ، راکتی شکل و مانند آنها دیده می‌شود همچنین خار کاکتوس‌ها که کم و بیش، همیشه وجود دارد، دارای اشکال، اندازه‌ها و رنگ های متفاوت می‌باشد.